Fabuła

Juliusz Machulski w swojej Kołysance przenosi widza gdzieś na mazurską prowincję. Senne życie miejscowości Odlotowo, w której toczy się akcja, burzy się, gdy w niewyjaśnionych okolicznościach przepadają bez śladu coraz to nowi jej mieszkańcy, a także część przyjezdnych. Dziwnym trafem zbiega się to z przybyciem do wsi ekscentrycznej rodziny Makarewiczów, która – jak można dowiedzieć się z pierwszej sceny filmu – składa lokalnemu wytwórcy rzemiosła ludowego Romanowi Łapszowowi propozycję kupna jego domu i przylegającej do niego ziemi. Już wkrótce dotychczasowe lokum Łapszowa ma nowych właścicieli...

Rodzina przyjezdnych składa się z Michała, jego żony Bożeny, trójki dzieci (czwarte „w drodze”) i w końcu z Makarewicza seniora. To właśnie ten ostatni, przez swoje zachowanie i grę, wzbudza wśród widza największy uśmiech i jest postacią nad wyraz komiczną.

Makarewiczowie, jak się wkrótce okazuje, nie są zwykłą polską rodziną, a to, że tajemnicze zniknięcia rozpoczynają się wraz z ich pojawieniem się w Odlotowie, nie jest dziełem przypadku. Wszyscy członkowie familii są bowiem prawdziwymi wampirami, którzy zwabiają do swojej stodoły niewinne ofiary, by następnie wysysać z nich to, co najcenniejsze – świeżą krew.

Pierwszą ofiarą staje się sam Roman Łapszow, który już po niedługim pobycie w feralnej stodole wydaje się pogodzony z losem i przyjmuje swoją niedolę ze stoickim spokojem. Jego opanowania i optymizmu nie podzielają kolejne uwięzione osoby: bogu ducha winny listonosz. Pracownica opieki społecznej, która przychodzi do nowych mieszkańców wsi by, z troską o zapewnienie im godnych warunków egzystencji, przeprowadzić wywiad środowiskowy. Ksiądz, który wraz z rezolutnym ministrantem odwiedzają Makarewiczów, by prosić ich o wsparcie „co łaska” na remont kościoła. Natrętny niemiecki biznesmen, który wraz ze swoją dużą młodszą atrakcyjną tłumaczką, chcą nakłonić Makarewiczów na sprzedaż domu, gdzie urodziła się jego babka. Dziennikarze, którzy w poszukiwaniu sensacji wybierają się na tę mazurską prowincję, by relacjonować poszukiwania. I w końcu policja w osobie aspiranta Nowaka. Wszyscy oni stają się ofiarami niecnych poczynań wampirzej rodziny…

Fabuła Kołysanki i przedstawione w niej postaci są tak bardzo „polskie” i bliskie sercu widza, że trudno nie utożsamiać się nie tylko z ofiarami, ale także głównymi, upiornymi bohaterami filmu, którzy tak jak każdy z nas mają swoje problemy (np. te dotyczącej polskiej służby zdrowia i stopy życiowej) i marzenia (np. dylemat czy przeprowadzić się z prowincji do oferującej większe możliwości metropolii). Dlatego też film Juliusza Machulskiego, który bawi się w nim stylistyką czarnej komedii i postaciami rodem z horroru, został tak ciepło przez polskich widzów przyjęty.